Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα. Είμαστε διαφορετικοί από τα υπόλοιπα πλάσματα του πλανήτη μας και αυτό καμιά φορά δημιουργεί προβλήματα. Κατανοούμε τι θα πει συνείδηση, ηθική, λογική και συναίσθημα, έχουμε πλούσιο εσωτερικό κόσμο που σημαίνει ότι μπορούμε να νιώσουμε τόσο όμορφα όσο και άσχημα πράγματα που όμως δεν μπορούν να εξηγηθούν ούτε έχουν πραγματική υλική υπόσταση.
Αυτή η πολυπλοκότητα είναι που μας κάνει ξεχωριστούς μα ταυτόχρονα που μας κάνει και τη ζωή δύσκολη. Υπάρχουν τόσα πολλά για να σκεφτείς, να αναλύσεις, να νιώσεις και να κάνεις που όλα μαζί μπορούν να δημιουργήσουν τρομακτικές καταστάσεις σύγχυσης.
Και πως είναι δυνατόν να έχεις πάντα τόσα πράγματα υπό έλεγχο;
Δεν είναι...
Έτσι αυτή η πολυπλοκότητα καταλήγει να έχει δύο διαστάσεις, Από τη μία μας μπερδεύει και μας δυσκολεύει και από την άλλη κάνει την ζωή και την ύπαρξή μας πιο ενδιαφέρουσα.
Οπότε είναι μόνο θέμα οπτικής γωνίας. Οι άνθρωποι είμαστε μυστήρια πλάσματα και αυτό δεν αλλάζει, από εκεί και πέρα μένει να σκεφτούμε. Είναι απλά κάτι που μας δυσκολεύει τη ζωή ή κάτι που μας σώζει από την αφόρητη ανία και μας δίνει λόγο ύπαρξης;